Pamiętam jakby to było dziś… Pierwszy rok studiów, ponad 350 kilometrów od domu, miałam dużo zajęć, dużo nauki i kiepskie połączenia kolejowe. Pierwszy raz ze studiów do rodzinnego domu wróciłam na Święta Bożego Narodzenia, po blisko trzech miesiącach pobytu na małej „obczyźnie”.

Od progu uderzyła mnie istna mieszanka aromatów pochodzących z kuchni. Mama szykowała naładowaną bakaliami kutię, siostra nadziewała pierożki kapustą z grzybkami, z piekarnika wydobywały się zapachy pieczonych mięs, a gdzieś nad tym czułam… pierniczki! Takie pyszne, kruche pierniczki! Z dużą ilością korzennych przypraw oraz wanilią, przepiękny zapach!

Wchodząc do salonu urzekł mnie również zapach choinki, postawionej w rogu pokoju. Taki świeży zapach, dodający energii płucom… Nie to co spaliny w dużych miastach. Zapach świeżej sosny jest czymś co bezapelacyjnie kojarzy się z Bożym Narodzeniem.

Jednak nawet przy choince nie mogłam zapomnieć zapachu tych pierniczków. Była to taka słodka woń, którą można było się wręcz otulić. Jeszcze tego samego dnia szykując ostatnie świąteczne prezenty, weszłam do sklepu ze świecami i znalazłam świeczki o zapachu pierniczków. Co prawda, nie był to identycznie ten sam aromat, jednak świece tak spodobały się domownikom, że do dzisiaj wracając ze studiów, od progu, czuję zapach tych słodkości.

Pamiętam jakby to było dziś… Pierwszy rok studiów, ponad 350 kilometrów od domu, miałam dużo zajęć, dużo nauki i kiepskie połączenia kolejowe. Pierwszy raz ze studiów do rodzinnego domu wróciłam na Święta Bożego Narodzenia, po blisko trzech miesiącach pobytu na małej „obczyźnie”.

Od progu uderzyła mnie istna mieszanka aromatów pochodzących z kuchni. Mama szykowała...

Po powrocie z obozu harcerskiego, który trwał 3 tygodnie i miał miejsce w lesie pod namiotami, powrót do domu był niezwykłym wydarzeniem. Dotyk czystej pościeli i miękkość łóżka, zapach chemicznej świeżości drażnił moje nozdrza. Odwykłam od sztucznych zapachów, w lesie był zapach iglaków, rozgrzanych ciał towarzyszy, ziemi i ogniska w mieście, w rodzinnym domu to wszystko zanikało. Potęgowało tę stratę to, że mój „rodzinny dom” znajduje się w odrapanym bloku. Powrót po męczącym wyjeździe mieszał się z uczuciem ulgi oraz zapachami bardzo odmiennymi, których na nowo musiałam się nauczyć.

Po powrocie z obozu harcerskiego, który trwał 3 tygodnie i miał miejsce w lesie pod namiotami, powrót do domu był niezwykłym wydarzeniem. Dotyk czystej pościeli i miękkość łóżka, zapach chemicznej świeżości drażnił moje nozdrza. Odwykłam od sztucznych zapachów, w lesie był zapach iglaków, rozgrzanych ciał towarzyszy, ziemi i ogniska w mieście, w rodzinnym domu to wszystko...

Zaraz po otwarciu drzwi wręcz oblepiał mnie i zatykał wszechobecny odór papierosów wyprodukowany przez troje nałogowych palaczy i permanentnie przenikający wszystkie rzeczy a nawet tapety w mieszkaniu.
Na drugi plan nieśmiało wysuwał się zapach gotowanych ziemniaków, startych na mizerię ogórków a czasem nawet rozgrzanego na patelni oleju, czekającego aż ktoś zacznie smażyć kotlety, będące stałym daniem obiadowym po powrocie z dłuższej wycieczki.
Z pokoju babci dolatywał, oprócz dymu papierosowego w najwyższym natężeniu, jej specyficzny zapach starych ubrań, wyciągniętych z szafy, w której leżało lawendowe mydło na mole, pomieszanych z lekką nutą jej ulubionych perfum „Pani Walewska”.
W czasach, gdy po powrocie czekał na mnie któryś z aktualnie posiadanych gryzoni, po wejściu do mojego pokoju w powietrzu unosił się zapach żwirku, siana i suchej karmy dla zwierzaka z domieszką jakby zapachu… kurzu?... o ile można powiedzieć, że jakoś pachnie, a to wszystko przemieszane z wonią świeżo wypranych ubrań, zebranych podczas mojej nieobecności i czekających na złożenie.
Gdy zdarzało mi się wracać w niedzielę, do tych wszystkich zapachów dołączał jeszcze, bardzo lekko wyczuwalny spod tego wszystkiego, zapach środków do czyszczenia. W późniejszych latach już jednak nie zapach, a same środki czekały, aż to ja ich użyję.
Ogólnie mieszanina tych wszystkich zapachów definiowała mój dom, i choć nie była mi niemiła, oznaczała zawsze koniec cudownej wolności i powrót do szarej codzienności.

Zaraz po otwarciu drzwi wręcz oblepiał mnie i zatykał wszechobecny odór papierosów wyprodukowany przez troje nałogowych palaczy i permanentnie przenikający wszystkie rzeczy a nawet tapety w mieszkaniu.
Na drugi plan nieśmiało wysuwał się zapach gotowanych ziemniaków, startych na mizerię ogórków a czasem nawet rozgrzanego na patelni oleju, czekającego aż ktoś zacznie smażyć...

Zapach sierści psa. Nie mokrego włosa, ani nie brudnego psa, po prostu jedyny w swoim rodzaju zapach mojego pupila.
Metal i drewno. Wszystko w moim domu właśnie z tego jest wykonane, wszystkie meble, schody, poręcze, podłogi.
Perfumy mojego taty. Od lat te same i mimo, że nie różnią się mocno od innych męskich perfum, to woń tych mojego taty poznam wszędzie.
Ziemia i liście. Mamy przy domu ogródek, w którym często przesiaduje moja mama. Zawsze przynosi ten zapach ze sobą do domu.
Tymianek i pietruszka. Zdecydowanie nadużywane zioła w mojej domowej kuchni.
Mimo, że te aromaty można teoretycznie spotkać wszędzie, to dla mnie nadal są wyjątkowe. Te zapachy kojarzą się z bezpieczeństwem. Kojarzą się z moim domem.

Zapach sierści psa. Nie mokrego włosa, ani nie brudnego psa, po prostu jedyny w swoim rodzaju zapach mojego pupila.
Metal i drewno. Wszystko w moim domu właśnie z tego jest wykonane, wszystkie meble, schody, poręcze, podłogi.
Perfumy mojego taty. Od lat te same i mimo, że nie różnią się mocno od innych męskich perfum, to woń tych mojego taty poznam wszędzie.
Ziemia i...

Kilka lat temu, ale było to już po przeprowadzce, lubiłam siadać na dywanie przy ścianie, przykryta czerwonym kocem w napisy, który tata kupił mi w walentynki. Opierałam się o miękkie poduszki i otwierałam książkę, której strony pachniały jak wilgotne drewno. Ich zapach mieszał się z zapachem koca. Niczym mieszanka najlepszej zupy pomidorowej, jaką kiedykolwiek jadłam, z zapachem świeżo zerwanych konwalii.
Zawsze, gdy wracam do domu po dłuższych okresach czasu poza nim, kiedy uchylę drzwi i przekroczę próg, moje nozdrza wypełniają się zapachem koca. Świeżych pomidorów, konwalii, mokrym drzewem. Ten zapach przypomina mi pierwsze dni prawdziwej, ciepłej wiosny, kiedy wszystko kwitnie, a czasem ulice i leśne ścieżki zalane są świeżymi kroplami deszczu.

Kilka lat temu, ale było to już po przeprowadzce, lubiłam siadać na dywanie przy ścianie, przykryta czerwonym kocem w napisy, który tata kupił mi w walentynki. Opierałam się o miękkie poduszki i otwierałam książkę, której strony pachniały jak wilgotne drewno. Ich zapach mieszał się z zapachem koca. Niczym mieszanka najlepszej zupy pomidorowej, jaką kiedykolwiek jadłam, z...

Wracam do domu- nareszcie.
Po otwarciu drzwi czuję rodzinną atmosferę, która wypełnia całe moje mieszkanie.
Cały dom roznosi zapach gotowanego, zawsze pysznego obiadu. Czuję zapach książek i kwiatów w moim pokoju. Łazienka przepełniona jest zapachem kokosowego mydła, które od razu kojarzy mi się z rodzinnym domem. Mojego domu na pewno nie wypełnia spokój, ponieważ zawsze jest tu dość głośno.
Wszystko pachnie i wygląda inaczej w porównaniu do miejsca, z którego się wróciło. Miło jest po długim czasie poczuć rodzinną, miłą atmosferę w swoim, niepowtarzalnym domu.

Wracam do domu- nareszcie.
Po otwarciu drzwi czuję rodzinną atmosferę, która wypełnia całe moje mieszkanie.
Cały dom roznosi zapach gotowanego, zawsze pysznego obiadu. Czuję zapach książek i kwiatów w moim pokoju. Łazienka przepełniona jest zapachem kokosowego mydła, które od razu kojarzy mi się z rodzinnym domem. Mojego domu na pewno nie wypełnia spokój, ponieważ zawsze...

Mój dom rodzinny kojarzy mi się z zapachem perfum mojej mamy. Szczególny charakter tego zapachu wynika stąd, że na nikim innym nie pechną tak jak na mojej mamie. Poza tym pomidorowa jak nigdzie indziej. Zawsze pachnie jakby była ze świeżych pomidorów, nawet jeśli jest z przecieru bądź koncentratu. A z dawniejszych czasów pamiętam zapach pastowanej podłogi, o której jeździło się na szmacie razem z psem, żeby wyfroterować jak najlepiej, a przy okazji mieć mnóstwo zabawy.

Mój dom rodzinny kojarzy mi się z zapachem perfum mojej mamy. Szczególny charakter tego zapachu wynika stąd, że na nikim innym nie pechną tak jak na mojej mamie. Poza tym pomidorowa jak nigdzie indziej. Zawsze pachnie jakby była ze świeżych pomidorów, nawet jeśli jest z przecieru bądź koncentratu. A z dawniejszych czasów pamiętam zapach pastowanej podłogi, o której jeździło...

Mam wrażenie, że z zapachem swojego domu jest podobnie jak z zapachem własnych bąków. Nawet jak śmierdzi, to jakoś nam to nie przeszkadza.
A tak serio, to pytanie o zapach własnego domu plasuje się gdzieś blisko pytania, gdzie trzeba opowiadać o sobie. Niby mamy info z pierwszej ręki, a tak ciężko ubrać wszystko w jakąś sensowną wypowiedź.
Chyba nigdy nie byłam poza domem na tyle długo, żeby mój nos się jakoś mocno odzwyczaił od tego zapachu. Kwiatowy zapach płynu do podłóg, dzisiejszy obiad, pies. Lekkie nuty perfum domowników (zwłaszcza te męskie) i nadmiar lakieru do włosów, którego używa mama. Czasem czuć dym papierosowy albo woń zapachowej świeczki. Wszystko miesza się i zmienia, dając zapach nieznany nigdzie indziej na świecie. Może i nie jest to zapach godny upakowania we flakony, ale ważne, że to zapach rodziny i przynależności.

Mam wrażenie, że z zapachem swojego domu jest podobnie jak z zapachem własnych bąków. Nawet jak śmierdzi, to jakoś nam to nie przeszkadza.
A tak serio, to pytanie o zapach własnego domu plasuje się gdzieś blisko pytania, gdzie trzeba opowiadać o sobie. Niby mamy info z pierwszej ręki, a tak ciężko ubrać wszystko w jakąś sensowną wypowiedź.
Chyba nigdy nie byłam poza domem...

Moje dzieciństwo przypadło na czasy PRL, a zapach, który się do tej pory kojarzy z rodzinnym domem, to szary płyn do mycia płytek podłogowych pcv, które to były standardem w polskich mieszkaniach.Myślę, że niejedno mieszkanie nim pachniało.Nie wiem,czy ten płyn jest jeszcze w sprzedaży, ale sentyment do niego pozostał.

Moje dzieciństwo przypadło na czasy PRL, a zapach, który się do tej pory kojarzy z rodzinnym domem, to szary płyn do mycia płytek podłogowych pcv, które to były standardem w polskich mieszkaniach.Myślę, że niejedno mieszkanie nim pachniało.Nie wiem,czy ten płyn jest jeszcze w sprzedaży, ale sentyment do niego pozostał.

Miejsce, w którym jestem teraz to królestwo spalin i płytkiego oddechu. Kiedy wracam do domu, nieustannie dziwię się, że jeszcze się nie udusiłam. Zatem pierwsze, co zauważam przy powrocie, to to jak głęboko oddycham. Czuję zapach trawy, a po deszczu mokrej ziemi. I to jest piękne. Ale tą najbardziej charakterystyczną, niepowtarzalną wonią jest zapach powietrza w wietrzny dzień. Gdy pierwszego dnia przekraczam próg domu, słyszę, że "śmierdzę smogiem". Gdy wracam następnego dnia ze spaceru, słyszę: "pachniesz powietrzem". I to jest mój dom. Dom, który pachnie powietrzem.

Miejsce, w którym jestem teraz to królestwo spalin i płytkiego oddechu. Kiedy wracam do domu, nieustannie dziwię się, że jeszcze się nie udusiłam. Zatem pierwsze, co zauważam przy powrocie, to to jak głęboko oddycham. Czuję zapach trawy, a po deszczu mokrej ziemi. I to jest piękne. Ale tą najbardziej charakterystyczną, niepowtarzalną wonią jest zapach powietrza w wietrzny...